Jadwiga Szczęsna /później z męża Frydrych/ urodziła się w Łomży 25 lipca 1899 roku, w rodzinie Józefa Szczęsnego - szlachcica herbu Rawicz i urodzonej, w Łomży, Józefy z domu Strzemieczny - szlachcianki herbu - Strzemię.

Jej ojciec - Józef urodził się w Bronowie , w parafii wiskiej, guberni łomżyńskiej, gdzie Szczęśni sygnujący się jednym z najstarszych herbów rycerskich i szlacheckich - herbem Rawicz - zaistnieli już w 17-tym wieku. Józef Szczęsny był strażnikiem ziemskim, przy urzędzie gminy wsi Bronowo.

Akt urodzenia Jadwigi Szczęsnej. Łomża, 1899 rok.

Jadwiga była najmłodszym - ostatnim z trojga dzieci Józefa Szczęsnego i Józefy z domu Strzemieczna. Po ślubie Szczęśni zamieszkują w Łomży - także i po to żeby i ich dzieci mogły iść do łomżyńskich szkół. Po ukończeniu szkoły podstawowej Jadwiga idzie do gimnazjum tak jak jej starsze rodzeństwo - Czesław i Genowefa-Anna . Kończy je w 1917 roku.

Jadwiga Szczęsna - Łomża 1913 rok. Zdjęcie z pierwszej klasy Gimnazjum w Łomży.

20-letnia Jadwiga Szczęsna rozpoczyna swoją pierwszą pracę, 01 stycznia 1920 roku w inspektoracie skarbowym, w Łomży, na stanowisku młodszego urzędnika.

Nominacja Jadwigi Szczęsnej na urzędnika skarbowego w Inspektoracie Skarbowym w Łomży .

W lipcu 1920 roku prąca w kierunku Warszawy armia sowiecka dociera na przedpola Łomży. Jadwiga - wraz z innymi łomżyńskimi kobietami - śpieszy z pomocą rannym żołnierzom, niezdolnym do ucieczki o własnych siłach z pola rażenia /łąk nad rzeką Narwią/. To tu w tym czasie poznaje swojego przyszłego męża - Mariana-Ludwika Frydrycha - kiedy bierze czynny udział w obronie Łomży, wspomagając akcje łomżyńskiego 33 Pułku Piechoty, gdzie Marian-Ludwik jest młodszym oficerem, w stopniu podporucznika a jej starszy brat Czesław, oficerem w stopniu porucznika.

Łomża, rok 1921. Jadwiga Szczęsna - po prawej - w towarzystwie swego brata Czesława i jego świeżo poślubionej żony - Zofii z domu Sieńkowskiej.

Akt ślubu, zawartego 09 września 1922 roku w łomżyńskim kościele katedralnym pomiędzy Jadwigą Szczęsną i kapitanem łomżyńskiego 33 Pułku Piechoty Marianem-Ludwikiem Frydrychem - urodzonym 14 sierpnia 1897 roku w Koluszkach, w pow. piotrkowskim /synem Jana i Marianny Wielgat-Rydzewskiej z męża Frydrych /.

W 1922 roku 23-letnia Jadwiga zostaje żoną 25-letniego Mariana-Ludwika Frydrycha i zamieszkuje z nim w budynku przy ulicy Polowej, w Łomży - przydzielonym 33 Pułkowi Piechoty - gdzie po II Wojnie Światowej mieściła się Wojskowa Komenda Uzupełnień.

02 sierpnia 1923 roku, Jadwidze i Marianowi-Ludwikowi Frydrychowi rodzi się ich jedyne dziecko - syn Marian-Ryszard.

Niestety życie Jadwigi kończy się, kiedy ma tylko 25 lat. Między nią i Marianem-Ludwikiem dochodzi do sprzeczki, w której Jadwiga oskarża go o zbyt bliską zażyłość z inną kobietą. Jadwiga kieruje pistolet Mariana-Ludwika w swoje piersi i pociąga za spust. Staje się to 22 listopada 1924 roku.

Akt zgonu Jadwigi Frydrych /z domu Szczęsnej/, zmarłej 22 listopada 1924 roku.

Trzy lata po śmierci Jadwigi Marian-Ludwik poślubia Hipolitę Bursa z domu Stypułkowską - wdowę po zmarłym tragicznie majorze Gwidonie Bursa. Ich małżeństwo trwa 14 lat i jego owocem są dwie córki. Końcem drugiego małżeństwa Mariana-Ludwika jest jego śmierć, kiedy to poległ 18 września 1939 roku w Starej Dabrowie, w Puszczy Kampinoskiej , w trakcie walk kampanii wrześniowej 1939 roku.

Jadwiga została pochowana w Łomży na katedralnym cmentarzu parafialnym -/sektor 14a, grob nr 9/.